We gaan in Jakarta wonen dus hebben we een huis nodig.Nou is Jakarta een wereldstad met vele miljoenen inwoners dus is er keus genoeg zou je zeggen. Belangrijke factoren zijn natuurlijk budget, maar ook hoe lang je bereid bent in de file te staan en of je graag een tuin wilt of niet. Er zijn vele flats met appartementen in alle sorten en maten, maar wij willen graag een huis met een beetje tuin. Met ons budget kom je dan al snel wat verder van het centrum terecht. Je kan niet alles hebben.Met deze infoheb ik een makelaar ingelicht. Die ging eerst een prijsklasse hoger zitten maar had al snel door waar we in geinteresseerd waren. Op zondagmiddag (dan is het niet zo druk dus kan je zonder al te veel files de stad door) op stap. Het eerste huis was vlak bij kantoor, maar was nogal uitgewoond en het was een schoolvoorbeeld van de plaatselijke sport: de kavel helemaal volbouwen. Gebouwen zijn veel meer waard dan tuin, dus bouw je gewoon 100% van je grond vol. Het 2e huis was al wat beter, maar tussen de inrit en de voortuin was een grappig trappetje omhoog en weer naar beneden. Een laag muurtje liep door de tuin die de inrit afscheidde van de rest. Ik dacht eerst dat ze gehandicapten buiten wilden houden, maar vermoedde al gauw dat het was om de 'banjir' (overstroming) buiten de deur te houden. Je moet bij elk huis vragen hoe banjir-gevoelig de buurt is. In ieder geval een teken dat onze kennis hard nodig is (daarover een volgende keer meer). Het derde huis viel goed in de smaak, een heel mooie tuin en verder een huis zonder te veel toeters en bellen. Het liep alleen al tegen de avond dus was niet alles goed te zien.Ik zag ook nog het huis dat een collega eerder had gehuurd, maar dat was gewoon te groot voor ons. Afgelopen week ging de huurprijs (die je de hele huurperiode in een keer vooruit moet betalen) iets naar benden evenals de periode. Dat kwam dus in de buurt. Op zaterdag nug nogmaals daarheen getogen, deze keer met de vrouw van een collega als extra paar ogen. We inspecteerden het hele huis nu bij daglicht en het viel niet tegen, behalve dan de keuze van kleuren. Je kan niet alles hebben. Het voelt goed en de tuin is fantastisch: met mango-, avocado-, banaan- en rambutanbomen in de tuin en een klein zwembadje heb je alles wat je maar kan begeren. Er fladderen vlinders en 's avonds vleermuisjes rond. We kwamen overeen wat er allemaal nog gemaakt moest worden voor we erin gaan en hebben dus in principe een deal. Deze week nog wat administratie etc en binnenkort wonen we aan de Jalan Cilandak Tengah. Op de fotoafdeling van deze blog zal ik wat foto's van het huis plaatsen.