De meeste mensen associëren leven onder de zeespiegel met Nederland. Wij zeggen dan ook wel eens met trots dat bijna 50% van ons land onder de zeespiegel ligt. Dat is bij ons langzaam gegaan in de veengebieden die door drainage en veenoxydatie zakten of is ontstaan door droogmakerijen van veenmeren (Loosdrecht) of delen van de zee (Flevopolders). Weinig mensen realiseren zich dat het noorden van Jakarta met een enorme snelheid aan het zakken is waardoor ook daar miljoenen mensen (waarschijnlijk meer dan in Nederland) onder de zeespiegel wonen. Het probleem is dat ook hier nog te weinig mensen zich dat realiseren en het bovendien zo snel gaat (10 tot 20 cm/jaar) dat de tijd om maatregelen te nemen eigenlijk te kort is.

Wat is er aan de hand? Jakarta is een miljoenenstad met inmiddels vele enorme flatgebouwen, industrieën en winkelcentra. Al deze gebouwen zijn op dezelfde soort slappe grond gebouwd als Nederland waardoor de boel sowieso inzakt, maar bovendien heeft nog geen 40% van Jakarta een aansluiting aan het waterleidingnet. Iedereen heeft dus een pomp om grondwater op te pompen. Dat grondwater levert een soort tegendruk en als je gaat pompen zakt de boel als een leeglopende ballon in. Bijkomend probleem is dat er hier geen boezemsysteem is. Als de haarlemmermeerdijk doorbreekt dan loopt de polder wel onder, maar tegen de tijd dat het een halve meter hoog staat is de ringvaart leeg. Hier komt het uit zee en die loopt niet leeg..... Het gaat zo hard dat we nu serieus de optie aan het onderzoeken zijn om een enorme dam buiten om Jakarta Bay aan te leggen. Jakarta wordt dan een grote polder en het meer tussen de stad en de dam wordt dan de boezem waar de rivieren in uitlopen. Enorme pompstations pompen dan al het water naar zee. Niet erg duurzaam, maar als er niet snel opgehouden wordt met grondwateronttrekking dan zit er weinig anders op.

Afgelopen week waren we bij de noordkust waar je nu al heel duidelijk kan zien wat er speelt. Je ziet een betonnen muurtje, dat dus de zeedijk is. Hier en daar zitten er barsten in en soms is hij nog geen halve meter breed. Het gebied er achter is nu al heel duidelijk onder zee niveau. Bij de oude uitkijkpost van Batavia, opgericht in 1839 is een ouderwetse uitwaterende sluis, zoals we die in Nederland ook hebben. Bij vloed staat de sluis dicht en bij eb staat hij open zodat het rivierwater naar zee kan stromen. Deze staat echter nooit mee open. Het water aan de binnenkant staat bij eb nog anderhalve meter onder het water aan de zeekant. In het fotogedeelte een paar foto's die hier een indruk van geven, met op de achtergrond vaak de vele flatgebouwen die het grondwater oppompen. In Nederland is de kreet 'pompen of verzuipen', maar hier is het 'pompen dus verzuipen'.